Case study
Systematische marginalisering van leerlingen met vluchtelingen op Cyprus
Dagelijkse technische schoolstudenten (meisjes en jongens van 15-16 jaar)
Twee jonge Syrische vluchtelingenstudenten.
Gewone klasgroep: 15-20 personen. Studenten in de technische scholen (meisjes en jongens van 15-16 jaar) behoren voor het merendeel tot de' meerderheids' etnische groepen.
Adnan en Sayid zijn twee jonge Syrische vluchtelingenstudenten. Ze kwamen met hun gezinnen naar Cyprus en gingen naar een openbare school, met voornamelijk Grieks-Cypriotische studenten.
De twee jongens kunnen de taal niet goed spreken en de andere leerlingen praten niet met hen. In de klas verlaten ze hen uit hun activiteiten en in de vrije tijd maken de andere kinderen het hen vaak erg leuk omdat ze de taal en de manier waarop ze zich kleden niet spreken omdat ze vluchtelingen uit een ander land zijn. De jongens worden niet alleen gescheiden gehouden door andere leerlingen, maar krijgen ook gewoonlijk de schuld van elk probleem waarmee de klas geconfronteerd wordt. Bij drie gelegenheden werden ze fysiek aangevallen door een groep andere leerlingen die leuzen riep als' Moslim ga naar huis',' Je hoort hier niet thuis' en' Een goede moslim is een dode moslim'. Na verloop van tijd beginnen de jongens zich steeds meer geïsoleerd te voelen van de groep en worden zij geconfronteerd met problemen zoals angst en verdriet die niet alleen hun psychologische toestand, maar ook hun schoolprestaties beïnvloeden. De situatie is voor hen zo moeilijk geworden dat ze allemaal samen de school willen verlaten.
Dagschool voor regulier of technisch onderwijs. Er zijn een verscheidenheid aan lessen overdag (mainstream omvat onderwerpen zoals talen, wetenschappen en geesteswetenschappen en technische lessen met betrekking tot de gekozen richting (bijv. kookkunst, elektriciens en loodgieters).
Schooldocenten
De schooldirecteur, psychologen en maatschappelijk werkers en het schoolbestuur zullen echter meer in het algemeen bij een aantal van de voorgestelde activiteiten worden betrokken.
Oprichting van een interdisciplinair team binnen de school bestaande uit leerkrachten, schooladviseurs, psychologen en maatschappelijk werkers en vertegenwoordigers van de schooladministratie voor het ontwerpen en uitvoeren van systematische preventie- en tegenmaatregelen. Het team zal zich buigen over mechanismen en maatregelen die kunnen worden geïmplementeerd op individueel, klas- en schoolniveau.
Incidenten zullen op een systematische en holistische manier worden aangepakt, zodat duurzame oplossingen met betrekking tot de preventie van dergelijk gedrag mogelijk worden, maar ook als dat zich voordoet.
De instelling van een vluchtelingenweek in het schoolgebouw met allerlei culturele en educatieve activiteiten, zoals video-opnames, fototentoonstellingen om de landen waar de vluchtelingen vandaan komen beter bekend te maken, wat het betekent om vluchteling te zijn, hoe belangrijk het gastland is voor het leven, de veiligheid en waardigheid van een vluchteling en de positieve bijdragen die vluchtelingen aan het gastland leveren. Een belangrijk element is dat de activiteiten worden geleid en gecoördineerd door de leerlingen zelf, met de steun van leerkrachten.
Door leerlingen in het epicentrum van deze activiteit te plaatsen, wordt gekozen voor een leeraanpak waarbij leerresultaten worden bevorderd, namelijk kennis over wie vluchteling is en hun positieve rol in de maatschappij (omgekeerd van narratief), vaardigheden zoals communicatievaardigheden en attitudes zoals die van solidariteit. Bewustmaking van vluchtelingen en hun landen van herkomst en culturen. Dit draagt bij aan het veranderen van de negatieve verhalen over vluchtelingen en het humaniseren van vluchtelingen. Dit is een middelpunt van de strijd tegen hatelijk gedrag van vluchtelingenstudenten.
Discussie in de klas over onderwerpen als: vluchtelingen, hun rol, interculturele samenlevingen, solidariteit en samenwerking. Ze worden gecoördineerd door de leerkracht die ze start 1. als het relevant is voor een bepaald vak (literatuur, taal of geesteswetenschappen) of 2. als een conflict zich uitbreidt. De discussie begint met de oprichting van kleine zoemgroepen tot 3 personen (intense discussiegroep die een antwoord geeft op een specifieke vraag). Het kan daarbij gaan om: wat is de rol van vluchtelingen in onze samenleving? Wat zijn de rechten en plichten? Wat is racisme en de schade van racisme? Wat is haatzaaiende taal en wie zijn de slachtoffers? Waarom gebeurt pesten in de klas? Wie zijn gewone doelen? Na 15 minuten in groepjes verzamelen leerlingen zich in de plenaire vergadering om een open discussie te voeren, gevolgd door feedback en input van de leerkracht over de belangrijkste punten en belangrijke leerresultaten.
Leerlingen worden voorzien van een veilige omgeving om de problemen te bespreken die hen kunnen storen, kwesties die gewoonlijk niet openlijk worden besproken. Dit is een goede gelegenheid om een aantal obstakels en barrières te overwinnen die het gevolg zijn van verkeerde percepties en intolerante houdingen. Het laat ook een stem toe aan omstanders en slachtoffers en momenten van realisatie voor daders. Bovendien vergemakkelijkt het het kritisch denken over thema's die ten grondslag kunnen liggen aan het negatieve gedrag ten opzichte van leeftijdgenoten (door analyseverschijnselen zoals racisme en haatzaaiende uitlatingen) waardoor positieve houdingen en vaardigheden op duurzame wijze worden bevorderd.
Het is absoluut noodzakelijk dat in de discussie wordt gekozen voor een lerende benadering en dat de vluchtelingenweek wordt georganiseerd, aangezien dit de ontwikkeling van de noodzakelijke vaardigheden, kennis en attitudes vergemakkelijkt.
Sommige leerlingen (met name daders en slachtoffers) kunnen ervoor terugdeinzen om in eerste instantie aan dergelijke activiteiten deel te nemen. Met positieve aansporing en steun van hun docenten kunnen deze obstakels echter worden overwonnen.