Case study
Leerling geïnfecteerd door religieus I. S. fundamentalisme?
Drie jaar in een madrassa (religieuze privéschool) in zijn thuisland, twee jaar van een avondschool voor basisonderwijs in zijn buurland Iran, verschillende taal- en alfabetiseringslessen bij aankomst in Europa.
Een migrant uit Afghanistan, 24-jarige leeftijd, mannelijk, ongehuwd, ongehuwd, alleenstaand, islamitisch geloof, vrij slecht beheerst de taal van het gastland, maar in staat om (bij vergissingen) bijna alles uit te drukken wat voor hem belangrijk is.
Zijn 11 klasgenoten bevinden zich in een vergelijkbare situatie als hijzelf. Over het algemeen werken zij vrij goed samen.
De trainer is bezorgd dat misschien een van de studenten lid is geworden van een radicale religieuze gemeenschap. De trainer hoorde dat hij nu een moskee bezoekt die naar verluidt onderdak biedt aan hoedenmakers, en de trainer heeft kleine veranderingen in het gedrag van de student opgemerkt. Hij is bijvoorbeeld plotseling stiller, praat niet veel met zijn collega's en is een baard geworden. Hoewel hij niet erg modern is, draagt hij nu zijn broek met een hoge enkel (de trainer hoorde dat dit op de een of andere manier traditioneel is in moslimreligie).
De trainer weet niet of de borden al dan niet serieus genomen moeten worden, of hoe te reageren. Ze wil weten wat ze in dergelijke gevallen moet doen en wat aanwijzingen zijn voor een mogelijke radicalisering.
Taalcursus om de taal van zijn nieuwe vaderland te leren, niveau B1 spreken, minder lezen/schrijven/ programmeren.
Eén gekwalificeerde taaldocent.
Probeer een diepere persoonlijke relatie met de student aan te gaan. In sommige onderwijsinstellingen zijn er maatschappelijk werkers die het personeel ondersteunen. Als het niet mogelijk is om met de student zelf te werken, probeer dan met zijn klasgenoten te werken en meer informatie te krijgen. In sommige situaties kan het mogelijk zijn om met het gezin te werken. Probeer contact met hen te onderhouden.
Dit helpt de student om openhartig zijn mening en persoonlijke omstandigheden te uiten. Een goede communicatie maakt de openbaring van niet doordachte aspecten van een verhaal mogelijk en versterkt het begrip. Alleen kennis verlicht de situatie en de student zelf is een belangrijke bron. Een stabiele relatie is ook de essentiële basis om gewelddadige radicalisering te voorkomen. Het kan handig zijn om privé met de student te praten, omdat gevoelige onderwerpen niet bedoeld zijn om in de klas te worden getoond.
Als het niet mogelijk is om zowel met de betrokkene als met zijn collega's samen te werken, kan de trainer een collectieve taak toewijzen om individuele argwaan te vermijden. Vraag studenten om te bespreken of ze vinden dat iedereen in onze samenleving gelijke rechten moet hebben om te leven volgens hun geloofsovertuiging, of of ze denken dat een bepaalde religieuze tak superieur is aan anderen en zou moeten regeren. Moeten religieuze begrippen ook het politieke leven en de organisatie van de staat bepalen en op welke manier? Zo ja, wat moet dan worden verboden, welke regels moeten gelden? Hoe moeten mensen met verschillende geloofsovertuigingen worden behandeld? Deze discussie kan mondeling worden gevoerd (ervoor zorgen dat iedereen de gelegenheid krijgt om zijn mening te uiten en niet door anderen wordt geïntimideerd) of in een essay worden geschreven.
Je krijgt meer informatie en kunt inschatten of de student in kwestie in gevaar is of niet.
Als je de plenaire discussie en het schrijven wilt vermijden, is het ook mogelijk om iedereen symbolen van zijn visie te laten tekenen en zijn of haar gedachten te laten horen. Foto' s, foto's enz. kunnen ook uit de gedrukte media worden geknipt en in een collage worden geplakt (als de taalkennis niet voldoende is). Voor studenten die niet in staat zijn om een essay te schrijven, is er ook de mogelijkheid dat ze alleen trefwoorden schrijven die in gedachten komen.
Dit maakt het ook mogelijk om meer informatie terug te vinden, omdat het leerlingen zonder voldoende schrijfvaardigheid de mogelijkheid biedt om zich op een meer zelfverzekerde manier uit te drukken.
Op deze website zijn klassikale activiteiten voor het detecteren van radicalisering te vinden. Als u groepsactiviteiten wilt vermijden en op zoek bent naar een tool voor één-op-één werk, kan het nuttig zijn om een netwerkkaart te maken van de persoonlijke contacten.
Mogelijke aanwijzingen voor contact met jihadisme:
Trainers klagen soms dat ze kritische figuren waarnaar hun bedreigde leerlingen verwijzen niet kunnen herkennen, omdat ze totaal onbekend zijn met de jihadistische scène. Dit is des te moeilijker omdat de namen meestal in een vreemde taal zijn gesteld. Radicale fundamentalisten verwerpen zionisten, Amerikaans-imperialisme, de alevitische moslimgemeenschap, en ze spreken van "sjiitische verraad", en ontkennen ook andere moslims dat ze "echte moslims" zijn. Deel uitmaken van hun gemeenschap geeft de nieuwe leden, soms voor het eerst in hun leven, een gevoel van saamhorigheid, zin en perspectief, zekerheid en oriëntatie. De nieuwe leden komen uit alle geledingen van het leven en hebben de islam nog vaak niet beoefend. Sommige nieuwe leden geven zichzelf nieuwe Arabische namen nadat ze zich hebben bekeerd.
Het internet met sociale media speelt een doorslaggevende rol en radicale religieuze opvattingen worden vaak verbeeld in hoogprofessionele video' s, het zogenaamde "popjihadisme". Door gebruik te maken van een jonge, modieuze stijl en muziek presenteren de videoclips plezier, avontuur en aantrekkingskracht op westerse jeugd.
Als u zeker bent van sterke tekenen van radicalisering, neem dan contact op met nationale ondersteunende organisaties.