Μελέτη περίπτωσης: Μεσολάβηση συναδέλφων

Για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ των μαθητών, ο εκπαιδευτής είναι υπεύθυνος για την επιλογή ενός τρίτου φοιτητή / σπουδαστή που ενεργεί ως διαμεσολαβητής (μπορεί να είναι φοιτητής της ίδιας τάξης ή άλλης). Οι σπουδαστές που έχουν επιλεγεί ως διαμεσολαβητές πρέπει να πληρούν ορισμένες απαιτήσεις (βλ. "Περισσότερες παρατηρήσεις").

Αυτό το βήμα δίνει τη δυνατότητα σε άλλους σπουδαστές (οι οποίοι πρέπει να επιλεγούν προσεκτικά) και παρέχει μια διέξοδο στον εκπαιδευτή για να προωθήσει την αναζήτηση λύσεων. Οι μαθητές γνωρίζουν ότι η λύση είναι στα χέρια τους.

Ο δάσκαλος εξηγεί πολύ καθαρά τις απαιτήσεις που πρέπει να πληροί ο διαμεσολαβητής και ποια θα είναι τα επόμενα βήματα (βλ. "Περαιτέρω παρατηρήσεις"). Επιπλέον, ο εκπαιδευτικός θα ενημερώσει τα δύο εμπλεκόμενα μέρη για τη διαδικασία διαμεσολάβησης στην οποία πρόκειται να συμμετάσχουν.

Τόσο ο διαμεσολαβητής όσο και οι σπουδαστές που συμμετέχουν στη διαμάχη είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν στη διαδικασία, αποδεχόμενοι τη δέσμευση. Το γεγονός ότι είναι ένας άλλος φοιτητής που θα μεσολαβήσει στη διαδικασία επίλυσης, κάνει τα εμπλεκόμενα μέρη να έχουν μια αρχική προδιάθεση πολύ πιο ανοικτή στην ακρόαση και με μεγαλύτερη προδιάθεση για την επίλυση του προβλήματος.

Εάν υπήρχε ένας ενήλικας (δάσκαλος ή εκπαιδευτικός) που θα οδηγούσε τη διαδικασία διαμεσολάβησης, θα τοποθετούνταν σε μια θέση ανωτερότητας σε σχέση με τους μαθητές που συμμετείχαν στη σύγκρουση.

Η αρχική προδιάθεση και η προθυμία για εξεύρεση λύσεων στη σύγκρουση θα ήταν πολύ διαφορετική από την πλευρά των φοιτητών, αφού από μια πρώτη στιγμή θα μπορούσαν να αισθάνονται ηθικά κριμένοι από τον εκπαιδευτικό / εκπαιδευτικό τους.

Ξεκινά η διαδικασία διαμεσολάβησης, που συγκεντρώνει τα δύο εμπλεκόμενα μέρη στη σύγκρουση και τον διαμεσολαβητή ή τους διαμεσολαβητές.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας διαμεσολάβησης (η οποία μπορεί να είναι μία ή περισσότερες), οι διαμεσολαβητές καθοδηγούν τους μαθητές, ακολουθώντας τα βήματα που αναφέρονται στην ενότητα "Περαιτέρω παρατηρήσεις". Όταν τελειώσει, φτάνει μια κατάσταση στην οποία κερδίζουν όλοι.

Προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα, ορισμένες οδηγίες δίνονται από τον δάσκαλο σε έναν τρίτο φοιτητή, ο οποίος πρόκειται να ενεργήσει ως διαμεσολαβητής. Το πρόβλημα θα επιλυθεί από αυτούς: ο μεσολαβητής, ένας ουδέτερος φοιτητής που επιλέγεται προσεκτικά από τον εκπαιδευτικό, θα παρεμβαίνει ώστε να καθιερωθεί διάλογος μεταξύ των δύο φοιτητών που συμμετέχουν στον αγώνα. Ο εκπαιδευτικός θα εξηγήσει στον διαμεσολαβητή τα διάφορα βήματα ή τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν. Ο εκπαιδευτικός δεν θα παρέμβει στη διαδικασία.

Οι απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι διαμεσολαβητές είναι οι εξής:

- Πρέπει να παραμείνει αμερόληπτη (ουδέτερη, αντικειμενική, αποφεύγοντας την τοποθέτηση) -

- Πρέπει να ακούτε με ενσυναίσθηση χρησιμοποιώντας ενεργητικές δεξιότητες ακρόασης (κουνώντας, συνοψίζοντας, διευκρινίζοντας).

- Πρέπει να είναι σεβαστή (να αντιμετωπίζει και τα δύο μέρη με κατανόηση, αποφεύγοντας τις προκαταλήψεις).

- Είναι ένα άτομο που μπορείτε να εμπιστευτείτε (τα ζητήματα που τίθενται στη διαδικασία διαμεσολάβησης δεν θα συζητηθούν ποτέ με άλλους).

- Θα καπνίσει τη συνεργασία και την ομαδική εργασία (η ευθύνη της είναι να εξασφαλίσει ότι η διαδικασία λειτουργεί ώστε τα εμπλεκόμενα μέρη να βρουν τη δική τους λύση).

Ο μεσολαβητής ή οι διαμεσολαβητές πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν στη διαδικασία και τους κανόνες που πρέπει να τηρούν τα μέρη που εμπλέκονται στη σύγκρουση (τα οποία πρέπει να γνωστοποιούνται σαφώς στην αρχή της διαμεσολάβησης και στα δύο μέρη).

Τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν στη διαδικασία της διαμεσολάβησης είναι τα εξής:

ΒΗΜΑ 1. Παρουσίαση, κανόνες του παιχνιδιού και αποδοχή της διαδικασίας διαμεσολάβησης: ο διαμεσολαβητής / διαμεσολαβητής παρουσιάζει τη διαδικασία, σχολιάζει τους κανόνες που πρέπει να πληρούν τα εμπλεκόμενα μέρη και ρωτά αν είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν στη διαδικασία διαμεσολάβησης για να επιλύσουν Συγκρούονται με τους Βυθισμένους

 ΒΗΜΑ 2. Παρουσίαση των μαρτυριών και από τα δύο μέρη: τα ενδιαφερόμενα μέρη, μία προς μία, παρουσιάζουν την εκδοχή τους για τα γεγονότα. Ο διαμεσολαβητής, μετά από κάθε μέρος που έχει εκθέσει τη μαρτυρία του, θα ρωτήσει: "Πώς αισθανθήκατε;" Και στο τέλος "Θέλετε να προσθέσετε κάτι άλλο;"

ΒΗΜΑ 3. Διευκρίνιση της σύγκρουσης: ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στα συμφέροντα των εμπλεκόμενων μερών. Οι διαμεσολαβητές συνοψίζουν τα παραπάνω για να επαληθεύσουν ότι όλα είναι σαφή και ότι όσοι εμπλέκονται περιλαμβάνουν διευκρινίσεις εάν υπάρχουν. Οι διαμεσολαβητές θα προσπαθήσουν να πάρουν κάθε ένα από τα εμπλεκόμενα μέρη για να τοποθετηθούν στη θέση του άλλου, εισάγοντας ερωτήσεις όπως "Πώς νομίζετε ότι αισθανθήκατε ...;".

ΒΗΜΑ 4. Προτεινόμενες λύσεις στη σύγκρουση: Αν υποτεθεί ότι και τα δύο μέρη επιθυμούν να επιλύσουν τη σύγκρουση, ο διαμεσολαβητής θα ρωτήσει "Πώς νομίζετε ότι μπορούμε να επιλύσουμε τη σύγκρουση;"

ΒΗΜΑ 5. Σχεδιάστε μια συμφωνία στην οποία κερδίζουν και τα δύο μέρη: κάθε κόμμα εξηγεί τι είναι πρόθυμο να δεσμευτεί για να λύσει το πρόβλημα. Οι επιλογές αξιολογούνται και αποφασίζονται οι δεσμεύσεις. Οι διαμεσολαβητές λαμβάνουν υπό σημείωση και γράφουν τη συμφωνία που διευκρινίζει: "Δεσμεύεστε να ...;". Ο διαμεσολαβητής μπορεί τελικά να θέσει μια τελική ερώτηση: "Εάν από τώρα και στο εξής προκύψει κάποιο πρόβλημα, θα ήσαστε πρόθυμος να το διευθετήσετε μεταξύ σας;" Η ομάδα μπορεί να συναντηθεί μετά από ένα μήνα για να αξιολογήσει πώς όλα πάνε.

Οι κανόνες που πρέπει να είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν τα δύο μέρη της σύγκρουσης είναι τα εξής:

- Πρέπει να είναι πρόθυμος να λύσει το πρόβλημα,

- Δεν μπορούν να προσβάλλουν ο ένας τον άλλον,

- Δεν μπορούν να διακόψουν ο ένας τον άλλον,

- Πρέπει να είναι ειλικρινείς και ειλικρινείς,

- Αν φθάσουν σε μια λύση, πρέπει να το επιτύχουν,

- Πρέπει να σέβονται τον εμπιστευτικό χαρακτήρα κάθε γνώμης και αίσθησης που εκφράζονται σε όλη τη διαδικασία.