Μέθοδος "Πως σκεφτόμαστε το άλλο ?"

Μέρος 1

Ξεκινάτε με δύο κομμάτια κόμικς, που επικεντρώνονται σε δύο συγκεκριμένες κοινωνικά μειονεκτούσες ομάδες: γυναίκες και μειονεκτούντες. Ο διευκολυντής παρουσιάζει τη δυναμική στην ομάδα..

Η πρόκληση είναι να κατηγοριοποιήσει τους τρόπους που οι μαθητές ορίζεται το «ετερότητα» μέσα από ομιλίες τους, και Οργανώστε τις κατηγορίες σε «θέσεις των συγκρούσεων» και «θέσεις εμπιστοσύνης» σχετικά με τις «άλλες» (σε αυτή την περίπτωση, οι φτωχοί και οι γυναίκες).

Προτεινόμενη στρατηγική: οι μαθητές Προσδιορίστε 3-4 είδη των «άλλων» που reckonise στην καθημερινή ζωή τους, και να εξηγήσει τη σχέση που έχουν με αυτούς τους «άλλους» - ακόμα κι αν δεν συμφωνούν με αυτές τις κατηγοριοποιήσεις, πρέπει να προσδιορίσουν κάποια Ξέρουν και εξηγήστε τα.

Μέρος II - Συζήτηση

Μετά την ταυτοποίηση των προ-αντιλήψεις των μαθητών ό, τι αφορά τον τρόπο που ορίζουν «το άλλο» πρέπει να προωθηθεί συζήτηση σχετικά με τις κατηγορίες.

Αιτιολόγηση αυτής της μεθόδου

Η «άλλη» και τον τρόπο που οι άνθρωποι σκέφτονται για την «ετερότητα» βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των προκλήσεων Αυτό σύγχρονη κοινωνία μας αντιμετωπίζει, είτε στις περιπτώσεις των διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ δύο ανθρώπων, είτε αντανακλάται στους τρόπους ότι οι οργανώσεις ή ακόμα και μέλη επικοινωνούν. Με αυτή την έννοια, η έννοια της «διαφορετικότητας» πρέπει να μεταφραστεί σε πράξη, ως έννοια είναι σε θέση να διαφωτίσει περισσότερο ηθικές πρακτικές.

Οι δύο φιλοσοφικές θέσεις ψέμα που ορίζει αυτή η συζήτηση μεταξύ της διάστασης της σύγκρουσης, (Σαρτρ, 1979) και τη δυνατότητα της εμπιστοσύνης (Ricoeur, 1997). Είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε τις παραστάσεις που προκύπτουν όταν συζητά «το άλλο», για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας τις κατηγορίες ως «εχθρό» ή «τον ξένο». Αυτό θα είναι ένας τρόπος για να ξεκινήσετε να προβληματιστούν σχετικά με τη δεοντολογία και να προωθήσει την κριτική σκέψη για τη Διαφορετικότητα, Συμπεριλαμβανομένων στις ανθρώπινες σχέσεις, μέσα από αναπαραστάσεις της ομάδας Σχετικά με την «ετερότητα».

Ομοίως, η "χρησιμότητα" υπήρξε ένας παράγοντας που συμβάλλει στην εμφάνιση του "άλλου" ως αντικειμένου, ότι οι σχέσεις εξουσίας είναι ένα παράδειγμα. Με τον τρόπο αυτό, τα σχολεία θα πρέπει να αμφισβητήσει τους μαθητές να ψάξουν σημερινή κοινωνία τους με τα θέματα και να εντοπίσει τους τρόπους που η «άλλη» εξετάζεται. Μεταξύ άλλων, οι μαθητές πρέπει να σκεφτούν τη διάσταση της οικειότητας, καθώς η ομοφοβία είναι ένα παράδειγμα. να σκεφτούμε τη σχεσιακή οικοδόμηση της ταυτότητας - ποια πρόκληση μπορεί να είναι, για παράδειγμα, ο εκφοβισμός; και να προβληματιστούν σχετικά με την ανάγκη να συνεργάζονται για την προώθηση μιας ειρηνικής κοινωνίας, αυτό που μπορεί να καταστραφεί από ριζοσπαστικοποίηση για παράδειγμα (Derrida & Habermas, 2003).