Case study
Αντιμετώπιση της βίαιης συμπεριφοράς απέναντι στους σπουδαστές μειονότητες
Κύρια δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Ένα νεαρό κορίτσι από την Αφρική, ηλικίας 16 ετών
Οι μαθητές των μαθημάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ηλικίας 15-16 ετών), τα κορίτσια και τα αγόρια μετά από γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η τάξη αποτελείται κυρίως από την «πλειοψηφική» εθνοτική ομάδα με μερικούς μαθητές από μειονότητες (κυρίως πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο).
ατά τη διάρκεια του μαθήματος φυσικής αγωγής, αμέσως μετά το παιχνίδι μπάσκετ και ενώ βρίσκεστε ακόμα στο γήπεδο, τα μέλη μιας από τις ομάδες επιτίθενται σε μια κοπέλα από την αντίπαλη ομάδα αφού αποδίδει πολύ καλά και η απόδοσή της οδηγεί στη νίκη της ομάδας της. Είναι μαθήτρια αφρικανικής καταγωγής. Το κορίτσι τραυματίζεται σωματικά και μεταφέρεται στο νοσοκομείο για έλεγχο, όπου διαγιγνώσκεται ότι έχει ελαφρυά διάσειση και έχει κάποιες βαθιές γρατζουνιές και μώλωπες. Εκτός από τις φυσικές επιπτώσεις της επίθεσης, αυτό έχει μεγάλο ψυχολογικό αντίκτυπο καθώς αρχίζει να παρουσιάζει σημάδια άγχους και κατάθλιψης, οι προηγούμενοι υψηλοί της βαθμοί στο σχολείο αρχίζουν να πέφτουν και επιθυμεί να σταματήσει να πηγαίνει σε αυτό το σχολείο.
Πρόγραμμα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Δάσκαλος της τάξης αλλά επίσης, όπου υπάρχει, σχολικός σύμβουλος, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγοι. Σε σχέση με μία από τις ενέργειες, πρέπει να συμμετέχει και η σχολική διοίκηση.
ια διεπιστημονική, πολυεπίπεδη επιτροπή διδασκαλίας, υποστήριξης και διοικητικού προσωπικού ιδρύθηκε για να εξετάσει αυτό το περιστατικό με σκοπό να περιγράψει μια στρατηγική πρόληψης για να αποφευχθεί η αναπαραγωγή τέτοιων σοβαρών περιπτώσεων και να καθορίσει την τιμωρία για τους δράστες έτσι ώστε i) αυτό μπορεί να εξασφαλίσει δικαιοσύνη για το θύμα (ii) μπορεί να συμβάλει στην αποτροπή άλλων από τη συμπεριφορά τους με τέτοιο τρόπο. Σχεδιάζει μια στρατηγική πρόληψης για να συμπεριλάβει όλους τους μαθητές (θύματα, δράστες και παρευρισκόμενους) που μπορεί να περιλαμβάνει ομάδες εστίασης, συζητήσεις και πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Το σχολικό περιβάλλον στο σύνολό του (τόσο από πλευράς προσωπικού όσο και μαθητών) ενσωματώνεται στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου περιστατικού με δίκαιο τρόπο, αλλά και στην πρόληψη τέτοιων γεγονότων. Αυτό θα συμβάλει στη βιωσιμότητα των επιπτώσεων. Εάν για παράδειγμα το επεισόδιο απλώς αντιμετωπιστεί από τον δάσκαλο της συγκεκριμένης τάξης, ο αντίκτυπος θα είναι περιορισμένος καθώς θα ασχολείται μόνο με αυτή την κατάσταση και όχι, για παράδειγμα, με τους βασικούς λόγους και με τη συμμετοχή περισσότερου προσωπικού μέσω μια οργανωμένη στρατηγική.
Μετά την εκτέλεση της ποινής, ο δάσκαλος (γενικός δάσκαλος ή καθηγητής φυσικής αγωγής) αφιερώνει αρκετές συνεδρίες συζήτησης για το θέμα. Πρώτον, κατέχει μια ομάδα εστίασης στην οποία δίνει / θέτει τα βασικά λόγια / θέματα / ερωτήσεις σχετικά με το περιστατικό για την τάξη για συζήτηση στην Ολομέλεια. Αυτό απαιτεί μια ευαίσθητη προσέγγιση, καθώς τόσο το θύμα όσο και οι δράστες αποτελούν μέρος της ομάδας εστίασης, αλλά και οι παρευρισκόμενοι που μπορεί να αισθάνονται άσχημα ότι δεν παρεμβαίνουν για να βοηθήσουν το θύμα. Ωστόσο, πρόκειται για μια πολύ επωφελής άσκηση, καθώς τα άτομα θα έχουν ανοιχτό και ασφαλή χώρο για να συζητήσουν θέματα που έχουν συμβάλει στην κλιμάκωση των γεγονότων για να οδηγήσουν στο βίαιο επεισόδιο καθώς και τα συναισθήματά τους. Μετά από την ομάδα εστίασης, ο δάσκαλος μπορεί στη συνέχεια να πραγματοποιήσει συνόδους συνεργατικής ομαδικής εργασίας για να συζητήσει περαιτέρω τα θέματα και να τοποθετήσει τους μαθητές (όπως στις ομάδες εστίασης) στο επίκεντρο της εξεύρεσης λύσεων σε θέματα (π.χ. ρατσιστική συμπεριφορά / στερεότυπα / παρανοήσεις κ.λπ. να υιοθετήσουν τον γενικό κανόνα της μη βίας.
Μέσα από τη συνεργασία, οι μαθητές θα μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και να έχουν την ευκαιρία να κατανοήσουν καλύτερα τους άλλους, καθώς και να ξεπεράσουν τα στερεότυπα που οδηγούν στην περιθωριοποίηση και, σε περίπτωση κλιμάκωσης, στη βία. Οι άμεσα επηρεασμένοι και εμπλεκόμενοι μαθητές (θύμα, δράστες και παρευρισκόμενοι) θα επωφεληθούν από μια ανοιχτή συζήτηση καθώς θα τους επιτρέψει να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους και να διευκολύνουν τους δράστες να ξεπεράσουν τα πιθανά στερεότυπα, τις ιδέες και τις συμπεριφορές που οδηγούν στο βίαιο επεισόδιο.
Ο δάσκαλος της συγκεκριμένης τάξης τους θέτει ένα καθήκον να συνεργαστούν μαζί για να οργανώσουν μια δημιουργική δραστηριότητα που εργάζεται για την καταπολέμηση των προκαταλήψεων / στερεοτύπων, όπως η οργάνωση μιας ζωντανής βιβλιοθήκης, η δημιουργία ενός μίνι-show σχεδιασμένου και συντονισμένου από τους ίδιους τους μαθητές.
Η δημιουργικότητα θα φέρει τους μαθητές μαζί για να εργαστούν σε θέματα που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της φάσης συζήτησης. Οι μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν περαιτέρω αυτά τα θέματα και, στην εκμάθηση μέσω της πράξης, να ξεπεράσουν τα στερεότυπα και, για το θύμα, να αποκτήσουν την εξουσία να αναλάβουν ενεργό στάση για να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους. Ο παρευρισκόμενος θα είναι επίσης προικισμένος με τη στάση αλληλεγγύης προς τα θύματα τέτοιων περιπτώσεων. Είναι απαραίτητο να ενσωματωθεί μια τέτοια δραστηριότητα ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω η διαδικασία μάθησης και να ενσωματωθούν οι βασικές αξίες που είναι σημαντικές για την μη αναπαραγωγή του περιστατικού.
Για τη φάση της συζήτησης είναι επιτακτική η ύπαρξη ενός ασφαλούς και ανοιχτού περιβάλλοντος, ιδιαίτερα για το θύμα που πιθανώς τραυματίζεται από το περιστατικό, αλλά και για τους δράστες που μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματα και τις ιδέες τους και, στη συνέχεια, να τα ξεπεράσουν.
Η φάση της συζήτησης πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν από τη φάση της δημιουργικότητας, ώστε να επιτρέψει μια καλή ροή (δηλαδή να καθορίσει πρώτα τα βασικά θέματα, τις ιδέες και τα προβλήματα, να τα ξεπεράσει μέσω συζήτησης και έπειτα να συνεργαστεί δημιουργικά για να τα αντιμετωπίσει περαιτέρω).
Για να εκτελέσετε την ομάδα εστίασης, ο δάσκαλος μπορεί να χρησιμοποιήσει τις ακόλουθες ερωτήσεις / λέξεις-κλειδιά: γιατί πιστεύετε ότι αυτό συμβαίνει; Στο θύμα - πώς σας έκανε να νιώσετε; Για τους άλλους - πώς θα νιώθετε αν βρισκόσασταν στη θέση της; Τι πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε αυτή την κατάσταση; Τι είδους υποστήριξη μπορώ να σας δώσω (ο δάσκαλος);
Για τις συνεργατικές εργασιακές συνεδρίες, οι δάσκαλοι καλούνται να χρησιμοποιήσουν μεθόδους όπως το τραγούδι στο τοίχο, το ρόλο ρόλων, η αντιστροφή ρόλων για να διευκολύνουν την επικοινωνία για αυτό το ιδιαίτερα δύσκολο θέμα. Συνιστάται να έχουν τρεις μαθητές σημειώσεις για το τι συζητείται και, στο τέλος της διαδικασίας και μαζί με τον δάσκαλο και τους άλλους συμμετέχοντες, να κάνουν μια μίνι έκθεση των ευρημάτων όσον αφορά τους λόγους και τις λύσεις.