Hoe denken we het andere?

Deel I

Uitgangspunt zijn twee stripverhalen, gericht op twee specifieke sociaal achtergestelde groepen: vrouwen en kansarmen. De facilitator presenteert de dynamiek aan de groep.

De uitdaging is om de manieren waarop studenten de' anderheid' via hun discoursen hebben gedefinieerd, te categoriseren en de categorieën in' conflictposities' en' vertrouwensposities' in te delen ten opzichte van de' ander' (in dit geval arme mensen en vrouwen).

Voorgestelde strategie: studenten identificeren 3 tot 4 soorten "anderen" die ze herkennen in hun dagelijks leven, en leggen de relatie uit die ze hebben met deze "anderen" - zelfs als ze het niet eens zijn met deze categoriseringen, moeten ze sommige ervan identificeren en uitleggen.

II Deel - Debat

Na het identificeren van de vooroordelen van studenten over de manier waarop zij "de ander"definiëren, moet een debat over de categorieën worden bevorderd.

JUSTIFICATION

De' ander' en de manier waarop mensen denken over het' andere' is de kern van alle uitdagingen waar onze hedendaagse samenleving voor staat, of het nu gaat om interpersoonlijke relaties tussen twee mensen, wat weerspiegeld wordt in de manier waarop organisaties of zelfs staten communiceren. In die zin moet het concept van' anders-zijn' vertaald worden in een praktijk, als een concept dat meer ethische praktijken kan verlichten.

De twee filosofische standpunten die dit debat bepalen, liggen tussen de dimensie van conflict (Sartre, 1979) en de mogelijkheid van vertrouwen (Ricouer, 1997). Het is belangrijk om de representaties te gebruiken die ontstaan bij het bespreken van' de ander', bijvoorbeeld door categorieën te gebruiken als' de vijand' of' de vreemdeling'. Dit is een manier om na te denken over ethiek en om kritisch denken over diversiteit te bevorderen, ook in menselijke relaties, via groepsvertegenwoordigingen over het' anders-zijn'.

Evenzo is' nut' een factor geweest die bijdraagt aan het zien van de' ander' als object, dat machtsverhoudingen een voorbeeld zijn. Op deze manier moeten scholen hun leerlingen uitdagen om te kijken naar de huidige maatschappelijke vraagstukken en de manier waarop de' andere' wordt bekeken. Studenten moeten onder andere denken in de dimensie van intimiteit, zoals homofobie als voorbeeld; nadenken over de relationele opbouw van identiteit - die uitdaging kan bijvoorbeeld de pesten zijn; en nadenken over de noodzaak om samen te werken aan een vreedzame samenleving, wat bijvoorbeeld door radicalisering kan worden beschadigd (Derrida & Habermas, 2003).